Na początku roku opisałem decyzję Prezesa UKE w sprawie Orange. Dotyczyła ona naruszenia art. 172 prawa telekomunikacyjnego poprzez brak odpowiednich zgód na uprzedni kontakt z abonentem, a jej konsekwencją było nałożenie kary pieniężnej na operatora telekomunikacyjnego w wysokości ponad 9 mln zł.
Ten wpis poświęcę najnowszej decyzji Prezes UKE dotyczącej kolejnego naruszenia art. 172 prawa telekomunikacyjnego, ale w trochę innym stanie faktycznym. Najnowsza decyzja Prezesa UKE dotyczy spółki Koksztys S.A. oraz nałożenia na nią kary pieniężnej w wysokości 80 000 zł.
Treść decyzji otrzymałem w połowie września jako odpowiedź na wniosek o dostęp do informacji publicznej z połowy lipca. Jak widać Prezes UKE nie zamierza z urzędu publikować swoich decyzji na stronie internetowej UKE. Ciekawe, kiedy znudzi się urzędowi odpisywanie na wnioski o dostęp do informacji publicznej, gdyż jestem przekonany, że nie tylko ja je tworze.
Przechodząc do omówienia najnowszej decyzji Prezesa UKE (DK.WPA.46.197.2018.15) należy wskazać, że datowana jest na 18 czerwca 2019 r., a dotyczy naruszenia art. 172 prawa telekomunikacyjnego mającego miejsca ponad dwa lata temu:
I już z samej sentencji decyzji Prezesa UKE wynika, że mamy do czynienia z błędnym zebraniem lub zupełnym brakiem „uprzedniej zgody na wykorzystanie telekomunikacyjnych urządzeń końcowych do celów marketingu bezpośredniego”. Nadto można też policzyć, że Prezes UKE wycenił kontakt z osobą bez takiej zgody na 2,60 zł (80 000 zł/30 636 połączeń telefonicznych). Trudno mi tutaj wskazać, czy to duża kwota jak za jedno połączenie telefoniczne – to już musi ocenić ktoś kto zna lepiej rynek „ledów”.
Już wiemy jaką karę nałożono na Koksztys S.A., ale jeszcze nie wiemy w jakich okolicznościach i jak przebiegł sam proces kontroli Prezesa UKE. W tym przypadku wydaje się on bardzo niepokojący z kilku względów. Gdyby miał się utrwalić schemat wynikający z tej przeprowadzonej kontroli to rekomenduję dużo większe przywiązanie się organizacji do zasad zlecania na zewnątrz akcji marketingu bezpośredniego. Zacznijmy więc od stanu faktycznego dotyczącego zlecenia działań marketingowych podmiotowi zewnętrznemu.
Zlecenie działań marketingowych podmiotowi zewnętrznemu.
Koksztys S.A. zlecił prowadzenie działalności marketingowej podmiotowi zewnętrznemu, a co najważniejsze podmiot ten został zobowiązany do wykorzystywania wyłącznie takich numerów telefonów, wobec których posiada odpowiednie zgody. Koksztys S.A. nie przekazał zleceniobiorcy żadnych danych kontaktowych, ani nie udzielił dostępu do jakichkolwiek danych osobowych. Prezes UKE bardzo mocno rozbudował argumentację dotyczącą charakteru umowy łączącej Koksztys S.A. z firmą wykonującą działania marketingowego wskazując nie tylko na art. 734 k.c., ale także przepis art. 750 k.c. dotyczący odpowiedniego stosowania przepisów kodeksu cywilnego w zakresie umowy o świadczenie usługi – str. 18 decyzji:
Konsekwencją powyższego stanowiska jest uznanie spółki Koksztys odpowiedzialną w zakresie pozyskania uprzednich zgód, o których mowa w art. 172 pt. Prezes UKE wskazuje także na możliwość odpowiedzialności cywilnoprawnej (odszkodowawczej) firmy wykonujące usługę na rzecz Koksztys z tytułu nienależycie wykonanego zobowiązania (str. 19 decyzji).
Uprzednia zgoda przedsiębiorcy na działania marketingowe.
W treści decyzji czytamy, że Koksztys zakazał prowadzenia, przez firmę zewnętrzną, jakichkolwiek działań w stosunku do konsumentów, gdyż targetem marketingowym mieli być przedsiębiorcy (str. 3 decyzji):
co zostało także zasygnalizowane w decyzji wielokrotnie (str. 19 decyzji):
oraz w dalszej części decyzji (str. 26):
Przechodząc do meritum tego zagadnienia należy wskazać, że zdaniem Prezesa UKE zakaz ustanowiony w art. 172 pt dotyczy także numerów telefonów przedsiębiorców – niezależnie od „formy” prowadzenia tego przedsiębiorstwa (działalność gospodarcza, osoba prawna) – str. 27 decyzji:
oraz
Dwa lata postępowania?
Ostatnim elementem, na których chcę zwrócić uwagę Czytelnika to chronologia postępowań kontrolnych Prezesa UKE podejmowanych w ukaranym podmiocie. Jak wynika z treści decyzji pierwsze postępowanie Urzędu Komunikacji Elektronicznej Delegatury we Wrocławiu odbyło się w spółce Koksztys S.A. w okres od dnia 1 marca 2017 r. do 9 marca 2017 r. i nie zakończyło się wskazaniem uchybień w procesie marketingowym, ani nie skończyło się nałożeniem kary pieniężnej. Tak samo kontrola przeprowadzona w dniach 5 stycznia 2018 r. do dnia 29 maja 2019 r. (prawie 6 miesięcy – SIC!) nie została zakończona przesłaniem do spółki „żadnych informacji wskazujących jakie nieprawidłowości wystąpiły w trakcie tej kontroli” – str. 4 decyzji:
oraz
I tak jak wspominałem na początku wpisu, jeżeli taki scenariusz stanie się standardem działania Prezesa UKE to znaczy, że okres pozostawania w niepewności biznesowej jest niczym nieograniczony. Oczywiście, w tym wpisie ominąłem bardzo dużą część wywodów znajdujących się w decyzji, a dotyczących zagadnień, które już poruszałem na łamach bloga, tj. tego czym jest marketing bezpośredni, jakie są reguły uzyskania zgody.
Tym razem zdecydowałem się udostępnić decyzję Prezesa UKE w sprawie Koksztys, która można pobrać z tego linku.